بزرگترين تورم در طول تاريخ انقلاب اسلامي مربوط به دوران جنگ تحميلي است؛ دوراني که نه کارخانه اي بود که چرخ آن بچرخد و نه کشورهاي ديگر حتي مواد غذايي به ايران مي دادند؛ سکوهاي نفتي ما مورد حملات دشمن قرار مي گرفت و فروش نفت به پايين ترين حد رسيده بود.
به گزارش
پايگاه خبري تحليلي پيرغار به نقل از خبرنگار
شبکه اطلاع رساني راه دانا؛ صحبت از جنگ که مي شود فرقي ندارد از متولدين کدام دهه باشيم اما ناخودآگاه ذهنمان به سمت روزهايي کشيده مي شود که همه مردم از همه اقشار از همه سنين جان خود را در کف دست قرار داده و به سمت جبهه ها رفتند. هشت سال دفاع از کشور در مقابل همه قدرت هاي جهان موضوعي نيست که خاطر نسل هاي بعد از جنگ برود.
قطحي، گراني و مشکلات معيشتي موضوعات مهمي بودند که مردم در دوران جنگ با آنها رو به رو شدند؛ در شرايطي که کشور تازه توانسته بود رژيم شاهنشاهي را سرنگون کند و در شرايط اقتصادي، نظامي نامطلوب ايران آماج حملات دشمن شد.
بزرگترين تورم در طول تاريخ انقلاب اسلامي مربوط به دوران جنگ تحميلي است؛ دوراني که نه کارخانه اي بود که چرخ آن بچرخد و نه کشورهاي ديگر حتي مواد غذايي به ايران مي دادند؛ سکوهاي نفتي ما مورد حملات دشمن قرار مي گرفت و فروش نفت به پايين ترين حد رسيده بود.
در دوران جنگ ۸ ساله مردم اين کشور نيز در پشت صحنه هميشه خالصانه به ياد فرزندان خود در جبهه ها بودند و با کمک هاي نقدي و غير نقدي خود ياري رسان اين غيور مردان بودند و با ارسال کمک ها در قالب کاروانها و جمع آوري کمک هاي نقدي در پايگاه هاي بسيج، مصلاهاي نمازجمعه و... پشتيبان رزمندگان بودند.
مردم ايران در ۸ سال جنگ تحميلي در سال هاي ۶۰ تا ۶۸ به فرمايش رهبر کبير انقلاب اسلامي امام خميني لبيک گفته و با اهداي دارايي هاي خود هرچند اندک توانستند از پس مشکلات نظامي و اقتصادي آن دوران بر آيند. همه آنها تنها با فرمان امام سر از پا نشناخته و به عرصه آمدند. فرماني که از همان ابتدا صادر شد" کمک به جبهه کمک به اسلام است".
برخي مردم حتي حاضر نبودند در قبال کمک هايي که مي کنند قبض و يا رسيدي دريافت کنند؛ استدلال آنها اين بود که اين رسيد مي تواند در جايي ديگر صرف شود و همچنين اين کمک ها براي رضاي خداست و نيازي به رسيد نيست.
تصاوير زيادي از اين کمک ها در دست نيست اما همين ميزان اندک از فيلم هاي آرشيوي حاکي از عمق وفاداري مردم به کشور و تلاش آنها براي مقابله با جنگ هاي اقتصادي است. ديروز پيرزناني بودند که تنها وعده غذايي خود را به جبهه ها بردند تا در اين شرايط مرهمي بر زخم هاي کشور زخم خورده باشند.
خاطراتي از کمک هاي مردمي به جبهه ها
سعيد ليلاز، يکي از فعالان اصلاح طلب در خاطره اي مي گويد: اوايل جنگ در بازار تهران بودم و در اوايل جنگ گاهي شهدايي را مي آوردند که به ازاي هر شهيد يک کاميون خالي هم پشت آنها حضور داشت که بعد از تشييع شهدا از ۴ راه گلوبندک تا چهار راه سيروس، همه اين کاميون ها پر از کمکهاي مردمي مي شد بدون آنکه حتي يک رسيد بگيرند.
اسماعيلي يکي از رزمندگان در ايام دفاع مقدس در خاطره اي از جمع آوري کمک هاي مردمي مي گويد: در آنروزها از طريق مساجد اعلام شد که نياز شديد به دارو و وسايل کمک هاي اوليه وجود دارد که مردم هرچه در خانه ها داشتند از قبيل پنبه، دارو، گازهاي استريل و لوازم و تجهيزات کمک هاي اوليه را به وانت هايي که به محلات براي جمع آوري آمده بودند، اهدا کردند.
کليپي هم در رسانه ها بارها منتشر شده است که پيرزني را نشان مي دهد که در صف اهداي لوازم و مواد غذايي به جبهه ها ايستاده است. گوينده از او مي پرسد چه چيزي را براي کمک به جبهه ها آورده و او با لهجه شيرين خود مي گويد "بادوم".
اين پيرزن علت اين کار را براي حمايت از رهبر انقلاب يعني امام خميني و همچين کمک به جواناني که در جبهه ها جان خود را در کف دست گرفته اند عنوان مي کند.
غلامرضا قاري، يکي از رزمندگان دفاع مقدس نيز در خاطره اي مي گويد: کمکهاي مردمي در پشت جبههها بسيار چشمگير بود و مردم به منظور حمايت از رزمندگان اسلام هر آنچه که در توان داشتند به جبههها ميفرستادند تا در اختيار رزمندگان قرار گيرد و ما مسئول اين مهم بوديم، اقلامي که در داخل برخي از آنها نامهها و خاطراتي از سوي فرستندگان بود که براي توفيق رزمندگان دعا ميکردند و از آنان التماس داشتند.
وي مي گويد: يک بار که کارتنهاي کمپوت از تپه به پائين سرازير شدند و آن منطقه نا امن بود، با کمک شهيد زين الدين سه روز اين کمپوت هاي اهدايي را در گوني مي ريختيم و با پايين تپه انتقال مي داديم.
نکته قابل توجه اين است که صحنه جنگ نظامي امروز به جنگ اقتصادي تبديل شده است؛ امروز دشمنان جنگ اقتصادي را عليه اين مرز و بوم و به ويژه ملت آغاز کرده و همه تلاش دشمن در به تنگنا کشاندن معيشت ملت است.
دشمنان خارجي و داخلي با عمليات رواني در رسانه هاي استکباري، ملت را از آينده اقتصادي مي ترسانند و از همين جهت تمام تلاششان را براي دعوت مردم به احتکار به کار بسته اند.
اين روزها مردم ماجراي ديروز خود را فراموش کرده اند و متاسفانه برخي از آنها در اين راستا اقدام به خريدهاي کلان از کالاهاي اساسي و احتکار خانگي زدهاند. مواد غذايي که تا ديروز به عنوان مصرف روزانه از فروشگاه ها تهيه مي شد امروز بسته بسته توسط عده هاي معدود خريداري مي شود و با افزايش تقاضا قحطي دروغين در کشور به راه افتاده است.
با پيشي گرفتن تقاضا از عرضه، گراني و تورم بر کشور سايه افکنده و لحظه به لحظه قيمت ها افزايش پيدا مي کند و از همين جهت قدرت خريد مردم پايين مي آيد؛ در حقيقت اين ظلمي است که مردم در ابتدا در حق هم وطنان خود و در ادامه در حق خود مي کنند.
اين اقدام برخي از مردم در هجوم به بازارها در حالي رخ مي دهد که در کنار سابقه درخشان مردم در ۸ سال جنگ تحميلي، بارها مردم در جريان حوادث طبيعي نشان دادند که جان هموطنان خود بر رفاه خود اولويت دارد و از کمک هاي خود دريغ نکردند.
کمک هاي مردمي به زلزله زدگان بم، کمک هاي بي دريغ مردم در ماجراي زلزله رودبار و حجم انبوه کمک ها به مردم زلزله زده کرمانشاه تنها بخشي از کمک هاي مردم در مواقع بحران به همديگر است؛ اين مسائل نشان داد که مردم به جاي اينکه به فکر معيشت خود باشند به فکر ديگران بوده و با جان فشاني و فداکاري و ايثار گسترده، همه مايحتاج اساسي خود را وقف رزمندگان و آسيب ديدگان و زلزله زدگان و... مي کردند.
امروز هم در چنين شرايط اقتصادي بهتر است مردم به جاي گوش سپردن به هجمه ها و تنش هاي اقتصادي رسانه هاي بيگانه در کمال خونسردي از احتکار مواد غذايي در خانه هاي خود پرهيز کنند؛ مردم ايران همان مردم هستند اما در شرايط روحي وتحت بازي رواني رسانه هاي غربي متاسفانه فراموش کرده اند که اگر انبارهاي احتکار خانگي خود را خالي کنند بسياري از مشکلات اقتصادي حل مي شود.
انتهاي پيام/1026ج